Ah o eski günler, Eskiye özlem

Herkez küçükken büyümek ister ama büyüdüğünde de keşke küçük kalsaydım sözünü tüm herkes kullanmıştır. Artık ne çocukların oyun alanları kaldı, nede yapabilecekleri birşey. Şimdi bakıyorum da sokağa, çocuk kalmamış hepsi evlerinde, hepsi biryerlerde. Eskide böylemiydi ? çocuklar sokağa dökülür oyunlardan oyun seçerler ve oynarlardı. Kavga ederlerdi, üstleri pislenirdi çamur içinde eve dönerlerdi hatta annemin o sözleri hala kulağımda çınlıyorrr offf yaaa uğur offff yine mi ne kadar pasaklı bir çocuksun sen yaaaa derdi annem hep. 🙁

İşte o günleri özledim ; saklambaç, zımba, simit, kemer saklama, uzun eşşek, taso, misket, yakartop oynadığımız o günleri özledim.

Mahalleye sinek ilacı aracı gelirdi ve mahalle sis içerisinde kalırdı, mahallenin bütün çocukları o arabanın peşinden koşarlardı, yetişebildikleri kadar ilerlerler ve yorulunca aracı takip etmeyi bırakırlardı.
Yolları yaparken yerlere zift dökerlerdi onun kokusunu bile özledim, artık eskisi gibi yollar bozulmuyor, evet belkide bu güzel ama o zamanlarda bunların ayrı bir şeyi vardı bizlerde. Yeni yeni binalar yapılırdı ama şimdiki gibi beton arabaları ile değil harç karma makinesi ile betonları yaparlardı ve öyleydi binanın yapılışı, uzun bir süre devam ederdi inşaat ve kumda oyun oynardık. İnşaatın içerisinde çivi arayıp, demirci geldiğinden ona satardık, içerideki fazlalık demirleride satardık ve kendimize cips felan alırdık.

Kurban bayramlarında o çadır senin bu çadır benim oynardım, bütün kurbanlık çadırlarını tek tek gezerdim ve ardahan yöresinin çadırını gördüğümde içeriye girer. Kurbancı amcayla bi güzel muhabbet ederdim, çayımızı içerdik ve sonra eve geç kalırdım, evi arayıp kurbanlık çadırında olduğumu gelip beni almalarını söylerdim. İşte o günleri özledim ben.

Mahallenin kızları ile ayağımın altı 46 oyununu oynardık, ne gülerdik ya 🙂 şimdi 11, 12 yaşında kızlar sevgilileri ile geziyorlar, bırak oynamayı. O zamanın kavgaları bile güzeldi, herkez ağlar evlerine dönerlerdi ve ertesi gün yine barışırlardı misket oynarlardı 🙂

Şimdi gruplaşmalar çeteleşmeler başladı, eski dostluklarda azaldı.

Mahallede akşam 7 / 8 den sonra herkez kapının önünde kaldırıma halı, kilim serer ve çaylarını içerlerdi, birde çekirdek oldumu öfff deyme keyfime 🙂 Komşuluk çok güzeldi öncelerde, herkes birbirine giderdi ve hal hatır sorardı. Şimdi kimse kimsenin yüzünü göremez oldu.

Heleki aşk, sevgi`den hiç bahsetmiyorum bile, nerede o eski aşklar, saf ve tamamı ile sevgiden oluşak birliktelikler nerede ? Şimdi herşey çıkar meselesine dönmüş, herşey bir anlık heves ve zevk uğruna feda ediliyor. Güzel kelimeler sadece bir kaç günlük, bir kaç haftalık mutluluk uğruna söylenir oldu.

Eski paranın değerini özledim, önceden maaş alan bir adam ev de yapıyordu, arabada alıyordu, evinide geçindiriyordu. Şimdi ise adam kirayı zor ödüyor, bunun  elektrik, su, telefon faturasıda cabası.

Yani kısacası artık hayat şartları zorlaştı ve eski günlerin sadece adı kaldı.  Anlatırken bile, o günleri yaşadım gibi oldu. Kim özlemedi ki o günleri ?