Sen beni benimle bıraktın

Seneler önceydi hatırlıyor musun?
Kapında sabahlamıştım o gece.
Aldanışımın yıl dönümünde aklına geldim mi?
Mahvettiğin bir hayat var gerilerde.
Nasıl mutlu olabilirsin ki?
Nasıl rahat rahat yastığa koyabilirsin başını geceleri?
Bıraksan da beni bir dal gibi uçurum kenarlarına.
Nasılsa ben kusmadan rahatlayamazsın sen asla.

Söyle! Seninle henüz hak ettiğin şekilde konuşmadık değil mi?
Unutmayacağım hiçbir anı.
Durumumu her merak edişinde sensiz biriymişim gibi düşüneceksin beni.
Yeni sayfa açmıştır, diyeceksin.
Seni buna inandıracağım.
Sen her güldüğünde benim canım yanacak.
Sen her mutlu olduğunda,
Bana bıraktığın mutsuz, huzursuz yaşananlar ve yaşanacaklar ile yürek dolusu anacağım seni.
Sen her sabah dolu dolu nefes alarak uyandığında, ben gecelerde boğulacağım.
Damarlarımda gezinen zehirler sen olacaksın.
İçime çektiğim dumanlar uyuşturacak verdiğin acıyı.
Sen umursamadın ya o gün…
Pişmanlıklar huzura kavuşturacak mı sanıyorsun?
Aklımdan bir an çıkıyor mu sanıyorsun o avcumun arasına alıp, izlemeye kıyamadığım yüzün?

İçimde yakıp gittiğin ateş sönecek mi sanıyorsun?
Daha da harlandı ciğerlerim sana bağıra bağıra…
Duymadın.
Sana bağlandım bir çocuk gibi.
Ağlayan sensen, üzülen benim.
Her seferinde deliler gibi özledim.
Lanet olsun!

Sarılmak istediğim her şey kırılıp batıyor yüreğime.
Mahvettiğin hikayemiz hâlâ devam ediyor seni tanıdığım o günden beri…
Nasip olmasa da sana sarılıp başucunda yaşlanmak,
Herhalde bana düşen hayatı hasretlik çekerek yaşamak…

Mutlu ol istemiştim yokluğunda bile.
Şu dipsiz geceler şahittir halime.
Islanmamış gözlerimi, kararmamış günlerimi, tükenmemiş büyük sevgimi,
Herşeyi ama herşeyi bana geri vermeden mutlu ol-olabilirsen!
Sana mutluluğu hak gören bir vicdanın varsa elbette…

Ola ki o gün geldiğinde,
Bakma bana,
Tanıma sakın!
Uzak kal, üzerim seni ilk defa.

Ölüm değildi bizi ayıran.
Yazık ettin. Unutama da.
Sokaklarda yalnız gezen biriyim hâlâ.
Ben kimseyi seni sevdiğim gibi sevemem!
Sen karşına alıp gidecek kadar değer vermedin ya.
Daha da nankör bir varlık tanımadım senden başka.
Senden evvel gitsem de şu alemden.
Kederlenmezsin bile sen.

Düşünme beni de.
Yediğim vurgunlar gün gelir çıkar hesaba.
Buluştuğumuz anları hatırlıyorum da.
Nasıl aldandım?
İyi miydi?

Paylaş:

“Sen beni benimle bıraktın” üzerine 2 yorum

Yorum yapın