Sen öldün mü nenem ?

Canım, herşeyim, evimizin direği, huzurumuz, gözümün çiçeği biricik merhume babaanneme yazdığım şiir. Biliyorum şiir bana göre değil, ben şiirden anlamam, ama içimden gelenlerdi bunlar.

Şirin di dilin, senin ay nenem.
Gözlerin sıcaktı, güzel bakardın.
Bir sözüne, tüm umutsuzluğu yıkardın.
Sen nasıl öldün be nenem.

Dedim nenem ölmez, bırakmaz bizi.
Şakadır, kandırıyor gibi.
Gözlerin her geçen gün.
Nasıl da çöktü be nenem.

Titredi ellerim, aktı yaşlar gözümden.
Nasıl dediler ki nenen öldü.
Kitlendi dilim, kendimi yitirdim.
Sen öldün mü be nenem.

Artık tavuk da yenmez o evde.
Kaz etini bizlere kim getire ?
Evde kalmadı huzur nene.
İnanmam sen ölme be nenem.